ห่างไปให้พอคิดถึง วันนี้กลับมาพร้อมโยไคที่ทุกคนน่าจะเคยเห็นจากสื่อต่างๆ ของทางญี่ปุ่น โดยเฉพาะตัวละครหลักๆ ในมังงะ อนิเมะ และหนังเรื่อง “สาวน้อยจากนรก” (Jigoku Shoujo) ที่ใช้โฮเนะอนนะ เป็นตัวละครหลักทุกภาค
โฮเนะอนนะ [骨女] เป็นโยไคที่มีความหมายตรงตัวตามชื่อ นั่นคือ “สตรีโครงกระดูก” เนื่องมาจากร่างที่แท้จริงภายใต้ภาพมายาของสาวงามเป็นเพียงเศษซากของความเน่าเปื่อยของศพใต้ผืนดิน โฮเนะอนนะมักหลอกหลอนผู้คนในเมืองตามซอกหลืบมืดมิดหรือในบ้านเรือน
จุดกำเนิดของโยไคชนิดนี้มีทั้งที่เกิดจากความพยาบาทของหญิงสาวที่ตายลงอย่างมีห่วง ความริษยาอาฆาต ไปจนถึงความรักที่แม้ร่างกายจะตายลงทว่าความผูกพันยังคงอยู่ เรื่องราวตำนานการปรากฏตัวของโฮเนะอนนะจึงเต็มไปด้วยโศกนาฏกรรมที่ความตายเป็นจุดที่พรากคู่รักให้ต้องจากกัน หญิงสาวที่ยังคงอยากพบคนรักจึงกลายเป็นซากศพซึ่งลุกขึ้นจากสุสานเพื่อมาพบชายหนุ่มทุกค่ำคืน เราอาจกล่าวว่าแรงผลักดันของโฮเนะอนนะก็คือความพิศวาสนั่นเอง
เมื่อสาวกระดูกคลานออกมาจากหลุมศพเพื่อมาหาคนรัก พวกเธอจะอยู่ในร่างเดียวกับสภาพตอนยังมีชีวิตอยู่ สาวสะพรั่ง สวยงาม อยู่ในช่วงเวลาที่ดีที่สุดของชีวิต แต่ก็เป็นเพียงภาพลวงตา เพราะนอกจากคนรักแล้วคนรอบข้างที่บังเอิญแอบเห็นการกลับมาของคนที่ตายไปแล้วก็อาจมองเห็นเป็นซากกระดูกหรือร่างเน่าเปื่อยตามสภาพที่แท้จริง จุดนี้เองที่คนในบ้านหรือชุมชนจึงรับรู้ว่าตอนนี้มีโยไคอย่างโฮเนะอนนะมาหลอกหลอนอยู่
ความรักคือสิ่งหล่อเลี้ยงได้กระทั่งซากศพและวิญญาณได้ขนาดนี้ ย่อมต้องมีพลังมากพอจะครอบงำจิตใจคนรักผู้เพิ่งสูญเสียครั้งใหญ่ไป ทำให้พวกเขาไม่อาจสะกิดใจหรือสงสัยเพราะใจยังโหยหา โฮเนะอนนะจะลุกจากหลุมเพื่อมาหาชายหนุ่มทุกค่ำคืนและจะจากไปในตอนฟ้าสาง ความสัมพันธ์แบบนี้สามารถเกิดขึ้นยาวนานตราบที่ยังไม่ถูกมองเห็นจากคนรอบข้าง หนำซ้ำยิ่งเมื่อร่างกายของพวกเธอเน่าเปื่อยมากขึ้นเท่าไร เสน่ห์และพลังแห่งความยั่วยวนใจของโฮเนะอนนะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น ทำให้การปฏิเสธที่จะไม่ให้พวกเธอเข้ามาหาภายในที่พักยากเย็นมากขึ้น
มันคงไม่มีปัญหาหากไม่เพราะการมาเยือนของคนรักจากโลกความตายนำพามาซึ่งสิ่งตอบแทนล้ำค่าอย่างพลังชีวิตของคนเป็น ทุกคืนที่สตรีไร้เนื้อหนังมาพบ พลังชีวิตของคนรักก็ถูกดูดกลืนทุกคราว พวกเขาจะค่อยๆ แสดงอาการป่วยและอ่อนแอลงไปเรื่อยๆ ทำให้หากไม่มีใครรู้เห็นและแก้ไขได้ทันการ ผลสรุปก็จะสิ้นสุดลงด้วยความตาย ครองคู่กันนิรันดรในปรภพ
วิธีแก้ไขการหลอกหลอนของโยไคชนิดนี้คือการจัดการไม่ให้พวกเธอสามารถเข้ามาหลอกหลอนเหยื่อของตนเองได้ ตั้งแต่การทำพิธีปัดรังควานภายในบ้านเรือน การติดยันต์หรือร่ายมนตร์ป้องกันภูตผี

หนึ่งในตำนานโด่งดังของโฮเนะอนนะคือจากงานเขียนเรื่องผีที่ได้รับอิทธิพลจากจีนที่ชื่อว่า “ไคดัน โบตัน โดโระ” [怪談牡丹灯籠] แปลเป็นภาษาไทยได้ประมาณตำนาน(ผี)แห่งโคมดอกโบตั๋น เขียนขึ้นจากเค้าโครงเรื่องผีที่มาจากแผ่นดินใหญ่ในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 17 เล่าความสัมพันธ์ผิดธรรมชาติระหว่างชายหนุ่มกับโอทสึยุ ผีคนรักที่ตายโดยยังไม่เป็นสุข จึงยังคงลุกขึ้นจากสุสานมาพลอดรักกับคนเป็นทุกค่ำคืน ตำนานนี้ได้รับความนิยมจนนำมาเขียนเป็นบทละครทั้งหุ่นกระบอก คาบูกิ ไปจนถึงภาพยนตร์ในยุคปัจจุบัน
อ่านเรื่องราวของ “โยไค” อื่นๆ เพิ่มเติม


References:
Meyer, M. (2015). The night parade of one hundred demons (2nd ed.).
